کد مطلب:19046 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

نظر اسلام در مورد استفاده از انواع زينتها چيست؟

در مورد استفاده از انواع زينتها، اسلام مانند تمام موارد،حدّ اعتدال را انتخاب كرده است، نه مانند بعضي كه ميپندارند استفاده از زينتها و تجملات هر چند به صورت معتدل بوده باشد، مخالف زهد و پارسائي است (چنانكه دأب رهبانيت پيشگان مثل نصاري و صوفيه است) و نه مانند تجمل پرستاني كه غرق درزينت و تجمل ميشوند، و تن به هرگونه عمل نادرستي براي رسيدن به اين هدف نامقدس ميدهند . اگر ساختمان روح و جسم انسان رادر نظر بگيريم، ميبينيم، كه تعليمات اسلام در اين زمينه درست هماهنگ ويژگيهاي روح انسان و ساختمان جسم او است .

توضيح اينكه به گواهي روانشناسان، حسّ زيبائي يكي از چهار بعد روح انساني است، كه به ضميمه حسّ نيكي و حسّ دانائي و حسّ مذهبي، ابعاد اصلي روان آدميرا تشكيل ميدهند، و معتقدند تمام زيبائيهاي ادبي، شعري، صنايع ظريفه و هنر به معني واقعي، همه مولود اين حس است با وجود اين چگونه ممكن است، يك قانون صحيح، اين حسّ اصيل را در روح انسان خفه كند، و عواقب سوء عدم اشباع صحيح آنرا ناديده بگيرد.

لذا در اسلام استفاده كردن از زيبائيهاي طبيعت، لباسهاي زيبا و متناسب به كار بردن انواع عطرها و امثال آن،نه تنها مجاز شمرده شده، بلكه به آن توصيه و سفارش نيز شده است، و روايات زيادي دراين زمينه از پيشوايان مذهبي در كتب معتبر نقل شده است.

به عنوان نمونه در تاريخ زندگاني امام حسن مجتبي (ع) مي‎خوانيم، هنگاميكه به نماز بر مي‎خواست، بهترين لباسهاي خود را ميپوشيد، سؤال كردند، چرا بهترين لباس خود را ميپوشيد؟ فرمود «انّ الله جميل يحب الجمال، فَاَتَجَمّلُ لربّي و هو يقول خذوا زينتكم عند كلّ مسجد» [خداوند زيباست و زيبائي را دوست دارد و به همين جهت من لباس زيبا براي راز و نياز با پروردگارم ميپوشم، و هم او دستور داده است كه زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد برگيريد] (وسائل ج 3 ابواب احكام الملابس)

در حديث ديگري ميخوانيم كه يكي از زاهدان رباني بنام «عباد بن كثير» با امام صادق (ع) روبرو شد، در حالي كه امام(ع) لباس نسبتاً زيبائي بر تن داشت به امام گفت تو از خاندان نبوتي و پدرت علي (ع) لباس بسيار ساده ميپوشيد، چرا چنين لباس جالبي بر تن تو است؟ آيا بهتر نبود كه لباسي كم اهميت تر از اين ميپوشيدي ؟ امام فرمود واي بر تواي عباد! «مَنْ حَرّم زينَةَ الله الّتي اَخْرج لِعِباده و الطيبات مِن الرزق» [چه كسي حرام كرده است زينتهائي را كه خداوند براي بندگانش آفريده و روزيهاي پاكيزه را] (وسائل ج 3 ابواب احكام الملابس، باب 7، حديث 4)

---

اخلاق اسلامي ج 1

اكبر خادم الذاكرين